Ejura, Sollicitatiegesprekken, Tamale, Mole &Meer!

Het weekend waar ik vorige keer mee afsloot was relaxed! Helaas was er niet veel stroom, maar wel lekker tot rust gekomen. Dat kwam wel van pas aangezien ik zondagavond een berichtje kreeg om de volgende dag om half 6 klaar te staan voor een business trip. Nu klink half 6 heel erg vroeg maar dit is eigenlijk de tijd dat ik normaal het huis uit ga ´s ochtends. Ik ga namelijk elke ochtend naar de sportschool op de universiteit (ik boek al goede resultaten!). De reis vandaag was samen met Bernard, mijn Amerikaanse supervisor en een kennis van hem, een vrouw uit Nigeria die hier een restaurant gaat beginnen, naar Ejura market. Deze markt staat, of nouja stond, bekend om de grote hoeveelheden en varieteiten aan Yam, bonen en mais welke je hier kan kopen. Helaas gaat deze markt achteruit en zijn veel verkopers vertrokken naar de stad of zijn ander werk gaan zoeken. De markt zelf was erg bijzonder, erg groot maar veel ruimer als Kejetia. Er was inderdaad veel yam en andere producten in bulk. Vrijwel gelijk besloten we te splitsen, twee buitenlanders hebben slechte invloed op de prijzen, ookal heeft Bernard ook een donkere huidskleur. Samen met Bernard veel geleerd over hoe de markt werkt, ik ga niet te veel in detail maar het was zeker bijzonder! Aan het einde van de dag was het nog moeilijk om transport terug te vinden naar Kumasi, veel tro-tro, veel getrek en onderhandelen over de prijs, we hadden namelijk veel spullen om mee terug te nemen. Eenmaal in een tro-tro heb ik overigens heerlijk 3 uren geslapen! Eenmaal terug in Kumasi zijn we nog naar het huis van de kennis gegaan om daar even te relaxen en een biertje te drinken. Uiteindelijk was het pas na 9 uur dat ik weer thuis was.

De volgende ochtend toch braaf om 5 uur opgestaan om te gaan sporten. Gelijk vanaf de universiteit doorgegaan naar KITA want ik kreeg te horen dat we wederom een dag op weg gingen. Deze keer naar Wioso, de plek waar ze de nieuwe school aan het bouwen zijn. We (Bernard en ik) waren gevraagd om te helpen bij de sollicitatiegesprekken voor leraren voor de school. Erg bijzonder om te zien hoe het in z’n werk gaat. Met z’n drieen hebben we 8 gesprekken gevoerd met eventueel toekomstige leraren. George liet wel merken dat Ghanese job interviews niet gaan zoals wij het verwacht hadden. We hadden niet veel tijd om alles goed door te nemen van te voren dus hij begon gelijk maar met de vraag: ‘Hoeveel wil je gaan verdienen?’. Dit is in Europa en Amerika echt not done! Tevens legde hij elke geinterviewde de taak op om 10 nieuwe studenten in te laten schrijven voor de school, want dat is hoe het blijkbaar gaat hier, wederom iets wat bij ons niet door de beugel zou kunnen. Na veel overleg bleek George het nog steeds niet echt te begrijpen dus besloten Bernard en ik het maar links te laten liggen en door te gaan met onze eigen manier van interviewen.

Gelukkig waren er een aantal goede kandidaten bij, goede beheersing van de Engelse taal, professioneel, etc., etc. Maar de laatste kandidaat, ge-wel-dig! Wat een afgang. De beste man, solliciterend voor marketing leraar, begreep geen enkele vraag, had geen flauw idee wat hij aan het doen was en leek wel een beetje dronken, iets wat later bevestigd werd door de chief van Wioso, die hem toevallig kende. Wederom een bijzondere dag. De reis terug duurde weer een aantal uren dus weer heerlijk in het avondzonnetje kunnen slapen in de auto.
De dagen erna waren niet erg bijzonder. Gelukkig veel kunnen doen bij KITA omdat er veel stroom was. Mijn verslag begint er steeds beter uit te zien en ik denk dat ik voor school een kwalitatief goed rapport neer kan zetten!

In de weken erna is eigenlijk weinig bijzonders gebeurd, alles gaat lekker z’n gangetje, ik ben fit (op soms een slechte nacht door de malaria tabletten of aan de spreekwoordelijke ‘dunne’), maar het wordt wel steeds moeilijk om hier in je uppie te zitten, zal stiekem toch wel blij zijn als ik straks weer lekker thuis ben. Het is niet zo dat je hier niks in je eentje kan doen, maar ik ben er soms wel een beetje klaar mee om de hele dag als een soort wandelende dierentuin te worden gezien.
Afgelopen weekend was het weer tijd voor een nieuwe reis! Manou, een meisje wat ook via Ontmoet Afrika in Ghana is, liep stage in Tamale en toevallig waren we samen naar de voorbereidingsdag geweest in Nederland. Op vrijdag vertrok ik al erg vroeg (4 uur) naar Tamale, wat in het noorden van Ghana ligt. Een lange reis, want ik kwam pas ’s middags om 3 uur aan in mijn hostel. Het hostel lag iets buiten het centrum maar gelukkig kon ik via het hotel een goedkope taxi regelen. Eigenlijk wilde ik in een hotel dichter bij het centrum slapen, maar door Facebook kwam ik er achter dat deze lodge werd gerund door een Nederlandse man, of om preciezer te zijn: een Fries! En dat hij ook nog eens dezelfde achternaam als ik heeft, maakte het plaatje helemaal compleet! De lodge zelf was klein maar erg gezellig. In de middag ben ik nog even de stad in geweest om Manou op te zoeken en een rondje te maken door Tamale. Tamale en het noorden in het algemeen zijn zo verschillend van Kumasi. Het is er rustiger, droger, vlak en dor, de mensen zijn anders (daar is zo’n 80% moslim, hier in Kumasi maar iets van 5%). Wel gaaf eigenlijk dat je met 6 uren in de bus in bijna een ander land bent! In de avond heb ik lekker op het terras gehangen van het hostel en veel gepraat met de eigenaar van het hotel. De volgende ochtend moest ik alweer vroeg op want we gingen naar Mole National Park! Dit ligt op ongeveer 2,5 uur reizen vanaf Tamale. De weg er naar toe was gelukkig erg netjes en we kwamen al redelijk vroeg aan in het hotel, uur of 10. Dit park en het dorp wat voor de ingang van het park ligt is echt een touristische hotspot en je ziet hier bijna alleen maar blanken. Na de lunch even lekker van de zon genoten aan het zwembad. Gelukkig hadden we een groep van 5 andere vrijwilligers/stagaiares gevonden voor de middag, want we gingen een jeepsafari doen! Gelukkig konden de kosten door 8 gedeeld worden zodat het niet al te duur werd. We zaten bovenop een jeep maar helaas hadden we na 1,5 uur nog weinig leven gezien, het is ook regenseizoen dus de meeste dieren trekken dan de bossen in. Op het moment dat we om wilden keren om terug te gaan naar het hotel zagen we dan waar we voor kwamen, de olifanten! Toch nog geluk dus! In de avond lekker gegeten bij het hotel en ’s avonds met de andere groep biertjes doen, akpeteshie drinken en kaarten. De volgende ochtend moesten we alweer vroeg op want om 7 uur gingen we een wandelsafari doen van 2 uur, een goede workout dus! Wederom zagen we niet veel wildlife maar de omgeving was wel echt geweldig! Bij terugkomst in het hotel, wat bovenop een heuvel ligt, zagen we gelukkig nog wel veel olifanten bij de meertjes beneden, maar lang konden we er niet van genieten want we moesten al weer terug naar Tamale. Eerst nog achterop de scooter terug naar Larabanga waar we nog een korte stop maakten om de oudste moskee van Ghana te zien, best bijzonder. Daarna nog iets van 25 km naar de volgende stad om daar de tro-tro terug te nemen naar Tamale. Eenmaal terug daar gerelaxed bij het hotel, dezelfde waar ik vrijdag ook al sliep. Maandag gingen Manou en ik dan alweer terug naar Kumasi, weer een lange reis! Gelukkig konden we voorin de tro-tro zitten, wat echt een hemelse plek is. Dinsdag heb ik Manou een tour gegeven door Kumasi en haar KITA laten zien. De volgende dag moest ze alweer door naar een ander project en begint voor mij de laatste anderhalve week van mijn stage, het einde komt al in zicht dus!