Ja ja, ik ben er nog!

Ja, ik leef nog! Sorry voor het lange wachten op de update, misschien was ik te lui om te updaten ofzo... M’n vorige verslg dateert alweer van een flink aantal weken terug. De vorige keer sloot ik af met een reisje naar Cape Coast, en dat is het begin van deze blog! Op de de vrijdagochtend zijn we vroeg begonnen aan onze reis en deze keer verliep de reis erg soepel! Nog voor 12 uur waren we bij ons hotel, Stuble Inn bij Elmina, wat net buiten Cape Coast ligt. Het hotel zag er leuk uit en was helemaal eco-friendly, wat onder andere betekende dat er geen stroom was overdag en alleen lichten het ’s avonds deden. Gelukkig was de lokale echt heel mooi, rustige stranden en heerlijke woeste zee! Behalve een lange strandwandeling op zaterdag en het kijken van de Champions Leaugue in een nabijgelegen hotel (ons hotel had geen TV) was het vooral een erg relaxed weekend. Op zondag zijn we dan ook pas tussen de middag terug gegaan naar Kumasi, helaas verliep deze reis wat minder soepel, eerst drie uur wachten op een bus, vertraging en nog meer vertraging in Kumasi zorgde er voor dat we pas om 9 uur ’s avonds terug kwamen in Kumasi. De week er na was niet heel spannend en ik weet niet eens meer precies wat ik gedaan heb deze week, vast veel gewerkt aan mijn projecten en wat chillen bij het zwembad in de buurt en ook nog onze VISA’s verlengd, wat gelukkig niet zo moeilijk was als we hadden verwacht! Het weekend er na was ook niet super bijzonder. Zaterdag lekker rustig aan gedaan en op zondag samen met Moniek naar de zondagsmarkt in Ejisu gegaan, waarvan we dachten dat dit een mega markt zou zijn, wat uiteindelijk niet echt waar was. De markt was wel erg gezellig en knus en de mensen leken er ook wat vriendelijker als de grote markt van Kumasi. Uiteindelijk hebben we een grote voorraad boodschappen meegenomen want deze zijn op zondag in Ejisu goedkoper! In de week er na heb ik niet al te veel gedaan, ik voelde me niet helemaal fit en ben dan ook maar twee dagen naar KITA geweest. In het weekend stond er weer een reisje gepland, dit keer alleen samen met Moniek want Jakob en Carolina gingen dit weekend alweer terug naar Nederland! Eigenlijk wilden we vrijdagmiddag al vertrekken naar Techiman, wat twee uur ten noorden van Kumasi ligt, maar helaas was er niemand thuis en lagen de telefoonnetwerken er uit waardoor we het huis niet in konden om onze spullen te pakken, jammer maar helaas. Uiteindelijk dus maar zaterdagochtend vroeg vertrokken, gelukkig duurde de trip niet erg lang en kwamen we rond 11 uur aan bij het klooster waar we gingen verblijven. Het klooster is het thuis van de Benedictijnse monniken en ligt in een super mooie en rustige omgeving. Het hele meebidden de hele dag en dergelijke was niet echt ons ding maar gelukkig was het mooie weer en konden we de omgeving verkennen. Het eerste uur hadden we één van de monniken als begeleider en hij is samen met ons een rotsformatie beklommen vanwaar we echt een ongekend mooi uitzicht hadden over de regio, wow! Wat een geweldige ervaring om het land een keer van dit punt te bekijken, echt onbeschrijvelijk mooi, zie ook de foto’s die ik heb geplaatst! In de middag moest de monnik weer gaan bidden maar er was gelukkig een mooie route door de bossen en akkers rondom het klooster. Leuk detail is dat ze bijna compleet zelfvoorzienend zijn en hun inkomsten halen uit de landbouw welke wordt bedreven rondom het klooster, zo hebben ze een 100 hectare grote cashew-plantage, bijna 300 hectare aan andere landbouwgronden met allerlei bijzondere gewassen en een klein winkeltje waar ze delicatessen verkopen, erg bijzonder. Tijdens de wandeling kwamen we toevallig twee andere monikken tegen die onderweg waren naar een of andere bijzondere grot om te bidden, maar gelukkig voor ons gaven ze ons voorrang en lieten ze ons een andere rotsformatie zien, wederom geweldig mooi! In de avond zijn we toch maar vroeg gaan slapen want deze dag was best vermoeiend. De volgende ochtend zijn we na het ontbijt weer vertrokken vanuit het klooster. Het was nog vroeg en niet erg warm en er was behoorlijk wat bewolking wat het best aangenaam maakte om te wandelen en daarom besloten Moniek en ik om terug te gaan lopen naar Techiman (15km), uiteindelijk echt een top idee want de weg was erg goed en binnen drie uur waren we terug bij het station waar we maar 5 minuten op onze bus terug hoefde te wachten! Achteraf was deze trip echt super, de natuur, de vriendelijkheid van de monniken (totaal niet opdringerig, etc.) en het korte reizen.
De week er na weer met frisse moed met de opdracht aan de slag gegaan! Helaas blijft het wel Ghana en gaan dingen zelden volgens plan, dus ik wacht nog steeds tot ze beginnen met het bouwen van de markt op de campus, tot die tijd blijf ik maar rustig verder gaan met alles achter de schermen hiervoor, marketingplan, mediaplan, etc., etc. Deze week was alweer de laatste week van Moniek, ze gaat hierna reizen door Ghana, dus ik heb haar met nog wat praktische taken geholpen. In het weekend hebben we allerlei inkomen gedaan voor haar mini afscheidsfeestje op zondag. We hebben lekker gekookt voor de familie en veel foto’s gemaakt, want daar houden Ghanezen wel van zo’n fotoshoot.
Op maandag was het alweer tijd om afscheid te nemen van Moniek wat betekent dat ik nu echt de enige blanke ben in de wijde omgeving! Deze afgelopen week ben ik niet erg veel bij KITA geweest. Dinsdag ben ik met George naar Wioso gegaan waar hij helpt met het opzetten van een nieuwe Senior High School. Hier gaan ze ook een speciaal programma implementeren voor agricultuur en hier kan KITA goed haar adviezen voor geven. Bij aankomst bleek ineens dat ik ook maar wat moest gaan vertellen over dit project, waar ik tot een dag geleden niks van wist! Gelukkig hadden we nog even tijd voordat ik de chief en het hele community counsil moest toespreken, erg bijzonder wederom! Daarna was het alweer tijd om terug te gaan, want Wioso ligt zo’n 3 uur reizen vanaf Kumasi. De dag er na was gelukkig een rustige dag want 1 Juli is een nationale feestdag hier! Samen met Vera, de oudste dochter van de familie, ben ik de hele dag op pad geweest om nieuwe plekken op de markt te ontdekken. Van het populaire restaurant Dimlight tot leuke kraampjes en van de beste plekken om verse groenten en fruit te kopen tot het lekkerste chopbarretje. Dit laatste was echt geweldig, midden op het terrein wat vroeger het treinstation was (nu is het een markt, treinen rijden niet meer in Ghana) is nu een verlengstuk van de markt. Hier verkopen ze vanalles maar kan ik nu ook mijn nieuwe favoriete etensplek vinden! Onder een party-tent verkoopt een vrouwtje heerlijk gestoofd varkensvlees met pittige soep en rijst en haar man serveer daarbij lokale gin (Akpeteshie), wat een combi! De mensen op dit deel van de markt zijn echt super leuk! In de avond waren we pas laat terug en heb ik gekookt voor de familie, patat met kip en salade! Dit was echt een te gekke dag!
Afgelopen vrijdag en dit weekend stond er een reisje naar Cape Coast op de planning, deze is alleen in het water gevallen. Ik zou hier naar toe om Moniek te meeten en op bezoek te gaan bij Kenzy (een van m’n broers hier), hij studeert aan de University of Cape Coast. Helaas vertrok ik wat later als gepland waardoor het mega druk was bij het busstation. Na drie uur wachten was er nog maar 1 bus gegaan en stonden er nog genoeg mensen te wachten om nog 5 bussen te vullen, soms zijn die Ghanezen echt onbegrijpelijk wat mij betreft. Er staan op dat station wel 100 lege bussen maar deze laten rijden, Ho maar! Uiteindelijk begon het ook nog te regenen waardoor de hele rij in elkaar stortte wat resulteerde in een hoop vechtende mensen. Rond een uur of 1 werd verteld dat ik pas rond 4-5 uur met de bus kon gaan, wat betekent dat ik pas rond 10 uur in Cape Coast aankom, en daar had ik dus even geen zin in! Dus ja, daar zit ik dan in m’n eentje thuis! Gelukkig heb ik nu eindelijk eens fatsoenlijk de tijd en rust om aan mijn verslagen en dergelijke te werken!